Budowa i przemysł

Ciekawostki ze świata przemysłu

Przemysł

Grunt zbrojony

plac budowy

Ulepszanie podłoża

Ulepszane podłoża stało się w ciągu ostatnich kilku dekad jedną z najprężniej rozwijających się dziedzin geotechniki. Złożył się na to bom przemysłowy i komunikacyjny oraz ogromne zapotrzebowanie na drogi i mieszkania w niedostępnych niegdyś miejscach. Nowe technologie jeszcze bardziej napędziły potrzebę rozwoju inżynierii geotechnicznej. W geotechnice bardzo powszechne jest pojęcie gruntu zbrojonego i choć sama terminologia niewiele mówi, to konstrukcje z gruntu zbrojonego znane są i stosowane od tysięcy lat. Najstarszymi znanymi budowlami, gdzie zastosowano grunt zbrojony są zabudowania odkryte w Mezopotamii. O gruncie zbrojonym możemy mówić wtedy, gdy do jego stabilizacji i wzmocnienia używamy dodatkowych materiałów. W przestrzeni kilku stuleci były to maty trzciny lub gałęzie drewniane. Obecnie zastąpione zostały stalowymi prętami, siatkami lub materiały geosyntetyczne.

Szerokie zastosowanie

Dzięki zastosowaniu tej technologi przyspieszamy realizacje inwestycji, ale również ograniczamy koszty potrzebnych do budowy materiałów. Zbrojenie ogólnie zdefiniować można jako ulepszanie gruntu i jako materiały zbrojeniowe mogą być zarówno elementy stalowe jak również materiały takie jak geotekstylia, a nawet zużyte opony. Głównym zadaniem zbrojenia jest przenoszenie naprężeń rozciąganych i ściąganych co powoduje większy opór podłoża. Zbrojenie może być wykonanie dwoma metodami:
– zbrojenie gruntu w podłożu-gdzie polegające na wprowadzaniu zbrojenia w rodzimy grunt
– konstrukcje z gruntu zbrojonego- gdzie zbrojenie współpracuje z gruntem, który stanowi materiał konstrukcyjny.
Bardzo duże zastosowanie różnego rodzaju materiałów wykorzystuje się w budownictwie drogowym lub kolejowym przy budowie składowisk a także w budownictwie i ochronie przed korozją. Grunt zbrojony ma obecnie szerokie zastosowanie, a aktualnie najczęściej do zbrojenia gruntu wykorzystuje się różnorodne polimery takie jak polipropyleny, poliester, poliwinyloalkohol czy aramid. Wynika to nie tylko z ich stosunkowo niskiej ceny, ale również właściwości mechanicznych i odporności chemicznej.