Parę lat temu stowarzyszenie Alternatywny Przylądek pozyskało od miasta Gdynia posiadłość, którą do teraz administruje. Ową nieruchomością był stary dom biurowy, umiejscowiony po ulicy na przylądek, wraz z przylegającym terenem. Stowarzyszenie ekspresowo zaczęło przypuszczać ambitne projekty co do nieruchomości – pierw jego działacze planowali terytorium wygładzić, odtąd ogrodzić, postawić na nim estradę i zacząć w sezonie wakacyjnym organizować koncerty dla setek ludzi. Prezes stowarzyszenia rozpoczął już jeszcze orientować się, jak wiele zdołają pociągać kosztów prace koparką, potrzebne w naczelnym etapie prac.

Pechowo, nim towarzystwo coś na obszarze własnej nieruchomości zaaranżowało, nastał w nim rozłam. Najpierw zaszedł spór dyrektora z wicedyrektorem. Dyrektor pochodził z Elbląga, wicedyrektor z Gdańska. Na dwudziestu jeden członków fundacjji 10 żyło w mieście od początku, a 11 stanowiło ludność obcą. Konflikt rozlał się na resztę stowarzyszenia, wreszcie należało było zaaranżować walne spotkanie w ciągu którego z 2 źródłowych partycypantów sporu ponownie wyłowiono tego, który miał być na przedzie stowarzyszenia. Pojedynczym stanowiskiem wygrał dawny prezes, potem wspierający wiceprezesa miejscowi rezydenci zgodnie z członkostwa w fundacji zrezygnowali.

W tej sytuacji stanowczo ubyły oddziaływania ze zrzutek, w wyniku czego towarzystwo zdołało pozwolić sobie nie więcej niż na młot wyburzeniowy Dolny Śląsk. W międzyczasie miasto nadało mu opiekę nad kolejnym przedmiotem – bunkrem, w jakim urządzono prezentację pod marką „Przerażenie wojny”, która przedstawia wady wojny. Inwencja uszczuplonego towarzystwa wyznaczona została na nowatorski podmiot, natomiast okręg, na którym musiały przebywać się występy nadal czeka na własną kolejkę.